چشم‌انداز جهت‌گیری‌های سیاست خارجی ترکیه و تغییرات آن

2- سال 2015 تاکنون:  

در این این دوره شاهد افزایش فعالیت‌های نظامی ترکیه در خاورمیانه هستیم، در این زمان ترکیه به طور فعال وارد صنعت تولید تسلیحات نظامی شد و سهم تولید داخل از تجهیزات نظامی را افزایش داد. همزمان واردات سلاح را 60 درصد کاهش داد.

علاوه بر آن در این دوره شاهد افزایش حملات تروریستی در داخل خاک ترکیه هستیم که بیشترین تعداد این حملات نخست از سوی کردها و سپس داعش انجام شد. این حملات به همراه کودتای سال 2016 در این کشور، رویکرد سیاست خارجی در ترکیه را بیش از پیش امنیتی نمود.

پس از کودتای 2016، ترکیه دست به 3 عملیات نظامی در خاک سوریه زد. عملیات‌”سپر فرات“، “شاخه زیتون” و “بهار صلح”، هدف از این عملیات‌،‌ عقب راندن نیروهای کرد از مرزهای این کشور با سوریه و ایجاد منطقه‌ای امن برای بازگرداندن پناهندگان سوری بوده به کشورشان بوده است.

علاوه بر این‌ها ترکیه اقدام به اعزام سرباز به لیبی برای دفاع از دولت رسمی این کشور در مقابل نیروهای خلیفه هفتر نمود و از سال 2017 تاکنون در قطر و سومالی پایگاه نظامی احداث کرده است. اما شاید مهم‌ترین تغییرات در سیاست خارجی در ترکیه، کاهش تمرکز بر خاورمیانه و افزایش تمرکز بر دریای سیاه، بالکان و قفقاز می‌باشد. تنش‌های اخیر با یونان و  همکاری‌ها با جمهوری آذربایجان از نتایج همین تمرکز است.

در مجموع می‌توان علل افزایش درگیری‌های این کشور با یونان و تغییرات اخیر در سیاست خارجی در ترکیه را: 1- تنگنای استراتژیک ترکیه در دریای اژه به دلیل تعدد جزایر یونان و نزدیکی آن‌ها با حریم آبی ترکیه / 2- جنگ روسیه و اوکراین که باعث تحت تأثیر قرار گرفتن زنجیره‌های تأمین مواد غذایی ترکیه شد، دانست.

می‌توان اینطور پیش‌بینی کرد که در 5 سال آینده ترکیه تمرکز سیاست خارجی خود را از خاورمیانه کاهش داده و منافع خود در بالکان، دربای سیاه و قفقاز را در اولویت قرار خواهد داد. از نشانه‌های این رویکرد می‌توان به تلاش ترکیه برای برقراری مجدد روابط با سوریه و قطع حمایت از اخوان‌المسلمین اشاره کرد.