وزیر دفاع یونان گفت که تهدید ترکیه به آغاز جنگ، بیشتر نشاندهنده رفتار تحریکآمیز برای تغییر وضعیت موجود است تا رفتار یک متحد در ائتلاف ناتو.
تنش بین آنکارا و آتن
چندی پیش پیتر استانو، سخنگوی اتحادیه اروپا، نیز ضمن محکوم کردن تهدیدهای موشکی ترکیه علیه یونان، گفته بود: اتحادیه اروپا بارها تاکید کرده که سخنان تهاجمی علیه یونان نگرانیهای جدی ایجاد میکند و در تقابل با تلاشهای بسیار ضروری در کاهش تنش در دریای مدیترانه است.

اظهارات تند و تهدیدآمیز مکرر مقامات ترکیه و یونان علیه یکدیگر در موضوعاتی مانند پناهجویان و محدوده آبهای سرزمینی با واکنش متقابل همراه میشود. اخیرا رسانهها و مسئولین یونان بر گسترش مرز دریایی این کشور تا دوازده مایلی جزیره کرت اصرار می ورزند، امری که به معنای تبدیل شدن ترکیه به یک کشور بدون ساحل در بخش های مجاور يونان و جزایر ریز و درشتش است.
آنکارا معتقد است اگر یونان آبهای سرزمینی خود را از محدوده کنونی شش مایلی به دوازده مایل گسترش دهد، عملا مسیرهای آبی ترکیه را میبندد و توانایی این کشور برای دستیابی به آبهای بینالمللی را قطع میکند.
روز پنجشنبه ۲۹ دسامبر بود که مولود چاووشاوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، با تهدید یونان درباره گسترش محدوده آبهای سرزمینی خود در دریای اژه گفته بود: «در روزهای اخیر مطبوعات یونان نوشتهاند که آبهای سرزمینی این کشور تا ۱۲ مایلی اطراف جزیره کرت گسترش می یابد، اما ترکیه اجازه گسترش آبهای یونان را حتی به اندازه یک مایل هم نمیدهد».
نیکولاوس پاناگیوتوپولوس، وزیر دفاع یونان هم روز جمعه ۳۰ دسامبر گفت که تهدید ترکیه به آغاز جنگ، بیشتر نشاندهنده رفتار تحریکآمیز برای تغییر وضعیت موجود است تا رفتار یک متحد در ائتلاف ناتو.
پاناگیوتوپولوس در پاسخ به سوال رسانهها توضیح داد: «اینگونه اظهارات ترکیه در مورد بهانه جنگ، که به توانایی یونان برای اعمال حق مشروع خود مربوط میشود، بیشتر در مورد اصلاحگرایی تحریکآمیز است تا رفتار یک متحد در داخل اتحاد آتلانتیک شمالی. این مسئله باید برای بسیاری از کشورها نگرانکننده باشد».
حال به نظر میرسد این امر یعنی گسترش مرزهای دریایی یونان و سلب حقوق ترکیه به عنوان یک کشور ساحلی می تواند منشا آغاز یک جنگ تازه در خاور اروپا باشد، امری که کاملا با مطامع و برنامههای روسیه هماهنگ است و برای ناتو و اروپا به سان یک ضربه مهلک تلقی میشود.
هنوز مشخص نیست که این اقدام آتن یک سیاست تهاجمی به دلیل ضعف نظامی و تسلیحاتی در برابر آنکارا است و یا یک برنامه حساب شده برای کشاندن ترکیه به پای یک جنگ با یونان و متحدین اروپاییاش. اما آنچه قطعی است این است که این جنگ و تنش بین آنکارا و آتن تنها یک برنده دارد و آن روسیه است.