پیام وزارت دفاع ترکیه به‌مناسبت سالگرد فاجعه خوجالی

گفتنی است با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، ارمنی‌ها تلاش‌ خود برای اشغال منطقه استراتژیک خوجالی که صاحب تنها فرودگاه منطقه بود را آغاز کردند. محاصره و حملات ارامنه به خوجالی در روز 25 فوریه 1992 به اوج خود رسید. ارمنی‌ها آن شب با حمایت تیپ 366 ارتش شوروی که در شهر خان کندی، مرکز قره‌باغ مستقر بود، از سه سمت به خوجالی حمله کردند و پس از اشغال آن، یکی از خونین‌ترین قتل‌عام‌های قرن را رقم زدند.

بر اساس آمارهای مجامع بین‌المللی از جمله آمار سازمان‌های حقوق بشری در آن شب، یکصد و شش زن، هفتاد سالمند، شصت و سه کودک و در مجموع ششصد و سیزده غیرنظامی قتل عام شدند. 487 تن نیز به شدت مجروح شدند که هفتاد و شش نفر از آنان کودک بودند. ارامنه 1275 آذربایجانی را نیز به اسارت گرفتند.

صد و پنجاه تن از افراد ربوده شده هنوز مفقودالاثر هستند. در این قتل‌عام همچنین تمام اعضای 8 خانواده کشته شدند. 25 کودک هر دوی والدین و 130 کودک نیز یکی از والدین خود را از دست دادند. البته سازمان دیده‌بان حقوق بشر معتقد است که این آمار ممکن است تا هزار کشته نیز باشد.

متاسفانه تاکنون عدالت در خصوص عاملین و آمرین این نسل‌کشی اعمال نشده است و روبرت کوچاریان، سرژ سرکیسیان، اولگ اسایان، اسلاویک آروتونیان، آندری ایسخانیان، سرگی بگلاریان، موسیس آکوپیان، گریگوری کسبکیان، واجیک میرزویان، واجاقان آوریان، الکساندر آوراپتیان و زوری بالایان از جمله افراد مشهور درگیر در این قتل‌عام بوده‌اند. که غالب آن‌ها در سال‌های بعد از جنگ، مشاغل سیاسی مهمی را در ارمنستان عهده‌دار بوده‌اند.

روبرت کوچاریان و سرکیس سرکیسیان به عالی‌ترین مقام سیاسی ارمنستان رسیده و رئیس‌جمهور کشور بوده‌اند. اولگ یاسیان، سفیر ارمنستان در روسیه بوده که هم‌اکنون نیز این پست را دارد. همچنین سیران اوهانیان فرمانده قتل‌عام خواجه‌لی، از تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۰۸ تا تاریخ ۳ اکتبر ۲۰۱۶ در دولت تیگران سارگسیان و دولت هوویک آبراهامیان سمت وزیر دفاع ارمنستان را برعهده داشت. متاسفانه دولت ارمنستان، از اکثر عوامل این جنایت سبعانه و ضدبشری به عنوان قهرمانان ملی تجلیل کرده است.