موافقت ضمنی ترکیه با ورود سوئد به پیمان ، امروز ینس استولتنبرگ دبیر کل ناتو اعلام کرد پس از یک سال اختلاف و تنش، بالاخره رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه با عضویت سوئد در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی موافقت ضمنی کرده و قول داده لایحه عضویت سوئد را به پارلمان ارسال کند.
طی روزهای پرتنش گذشته، ترکیه مخالفت خود با ورود سوئد به پیمان ناتو را علنا بیان داشت و اردوغان طی گفتگوی کوتاهی که با بایدن داشت، شروط سه‌گانه‌ای را مطرح کرد که در رأس آن پذیرش ترکیه در اتحادیه اروپا در ازای پذیرش سوئد در ناتو بود. واشینگتن در مقابل این درخواست صرفا اعلام کرد از عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا استقبال می‌کنیم، اما اولویت ما پذیرش سوئد در ناتو است.
موافقت ضمنی ترکیه با ورود سوئد به پیمان
گویا گفتگوهای جاری در نشست ویلنیوس پایتخت لیتوانی، منجر به روزی تاریخی برای ناتو شد، استکهلم قویا تاکید دارد که بر مفاد موافقتنامه مادرید پایبند است و در عمل تلاش خواهد کرد مفاد قانونی آن را به اجرا بگذارد، اما در نشست ویلنیوس امتیاز جدیدی به ترکیه نداده است. اما چرا اردوغان حاضر به نرمش شده است؟ اصولا چنین رویه‌ای از اردوغان بعید است، مگر آنکه امتیاز ویژه‌ای از رقیب گرفته باشد. شرط اصلی ترکیه پذیرش در اتحادیه اروپا بود، اما بعید است بتواند چنین امتیازی در لیتوانی به اردوغان داده شود. روشن است که بین اعضای ناتو و اتحادیه اروپا امبستگی قابل توجهی وجود دارد، اما پذیرش سوئد به عنوان ۳۲امین عضو ناتو در عمل نمی‌تواند به معنای پذیرش ترکیه به عنوان ۲۸امین عضو اتحادیه اروپا باشد.
می‌دانیم که ترکیه درخواست رسمی خود را برای عضویت به جامعهٔ اروپا (نهادی که بعدها به اتحادیهٔ اروپا تبدیل شد) در ۱۴ آوریل ۱۹۸۷ تقدیم نمود و با مخالفت جدی اعضا روبرو شد. با تلاش‌های بسیار و رایزنی‌های فشرده، آنکارا از ۱۲ دسامبر ۱۹۹۹ به‌طور رسمی به عنوان کاندید عضویت در اتحادیه پذیرفته شد و نهایتا مذاکرات برای الحاق ترکیه از ۳ اکتبر ۲۰۰۵ آغاز شد اما چیزی نگذشت که دولت اردوغان عطای عضویت در این اتحادیه را به لقای آن بخشید و از سال ۲۰۱۶ در عمل از خیر عضویت در این اتحادیه گذشت، اما فشارهای اقتصادی کنونی بر جامعه و دولت ترکیه موجب آن شده که دگربار، اردوغان به فکر عضویت در اتحادیه اروپا بیفتد. بخشی از چالش‌ها و مشکلات ترکیه چون موانع حقوقی و خوانش‌های تاریخی قابل حل به نظر می‌رسند، اما گسترش مرزهای ترکیه به خاورمیانه و کشورهایی چون عراق و سوریه و البته فعالیت گروه‌های تروریستی کردی در داخل و پیرامون ترکیه مشکلاتی لاینحل به نظر می‌رسند، همچنین ترکیه به رغم داشتن نظر مساعد کشورهایی چون اسپانیا و پرتغال با چالشی به نام مخالفت فرانسه، یونان و قبرس مواجه است.
بایستی توجه داشت که موافقت ترکیه با ورود سوئد به پیمان ناتو روابط آنکارا با مسکو را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد. چه آنکارا در اثر فشار و چه بدلیل گرفتن امتیاز تن به این مساله داده باشد، مسکو از او ناراحت خواهد شد. هیچ بعید نیست که روسیه بخواهد واکنشی سخت چون ممانعت از خرید کالاها و خدمات ترک، تحریم صنعت گردشگری ترکیه و شاید قطع گاز خط لوله تورک استریم بنماید. قرار است پوتین تا یک ماه آینده سفری به ترکیه داشته باشد، اگر چنین سفری لغو نشود، گفتگو و مواجهه اردوغان و پوتین دیدنی خواهد بود.
